Lieve Em, jij bent ons ‘bijzondere’ kind
Altijd wel iets wat ik vervelend, maar ook altijd iets wat ik leuk aan jou vind
Zo maken wij ons best wel zorgen om jouw gedrag
Maar dat wordt snel vergeten na jouw gulle lach
Vaak duw je mij van je af
Zijn we ‘s avonds terug bij af
Kijk je me verward en angstig na
Komt dan bij me en zegt: “Ik vind je lief papa!”
Breng ik jou naar bed dan is het steevast de Gruffalo
Ik krijg dan vaak van jou een dikke knuffel… Ohh!!!
Je blijft het lastig vinden als ik je instop
Bedenk dan maar, mama zit verderop
Het wakker worden is door jou altijd heel erg vroeg
Met z’n allen hebben we dus een lange dag voor de boeg
’s middags ben je vaak erg moe
Maar daar geef jij niet aan toe
Je blijft maar wakker de hele dag
Terwijl je, lieve Em, echt wel even dutten mag
Het liefste doe je spelletjes met mama of mij
Het allerliefst gezellig met grote zus erbij
Van buiten fietsen kun je erg genieten
Wij moeten goed oppassen, je kunt namelijk zo de weg opschieten
Maar eenmaal in ons ritme, zit je heerlijk op de fiets te zingen of te fluiten
Niets, maar dan ook niets kan jou nog stuiten
Tenminste zo lijkt het vaak,
Want om het geringste foutje is het in je hoofd weer raak
In jouw hoofdje is het dan helemaal mis
Maar wat? Dat weten wij vaak niet, dat is een gis
Lieve Em, vaak gedraag je je als een clown
Met af en toe een kleine meltdown
Vaak grijp ik in door middel van een geintje
Dan komt er spontaan weer rust in je breintje
Lieve Em, jij kunt ook beregoed helpen in huis
Je helpt mama graag met een doekje over de tafel of fornuis
Ook de vaatwasser zit dankzij jou snel vol
Direct daarna vlieg je weer door het huis als een tol
Zo zie je maar Em, het leven met SMs kent vele kanten
Vervelende, droevige, leuke maar ook briljante
Ik wil je graag iets zeggen aan het eind van deze brief
Lieve Em, “Ik vind je lief!”
1 reactie