Ken jij ze? De ‘Maar mijn kind is ook druk’-ouder?
Die ouders die het niet snappen dat hun druk, niet jouw druk is? Ouders die vinden dat hun kind vaak wegloopt, omdat het kind niet naast hun blijft staan maar op schommel 2 meter verderop willen schommelen. Die denken hetzelfde te ervaren omdat ons kind ook weg loopt.
Ik wil niet generaliserend zijn hoor…! Maar onze dochter loopt weg, simpelweg omdat ze het niet door heeft. Em ziet iets en gaat daar impulsief achteraan. Haar vind je niet terug bij de schommel of zandbak.
Ah, daar is ‘ie!
Ik trof laatst weer zo’n ouder die denkt ons te snappen…
Begrijp me niet verkeerd en voel je al helemaal niet aangesproken als je me kent.
Deze ouder begrijpt me…! Voelt mee met me…!
“Je moet ook ogen in je achterhoofd hebben!” wordt er verteld. Ik weet exact wat ze bedoelt want ik houd Em nauwlettend in de gaten. Als de deur van school opengaat en de eerste horde kinderen naar buiten komt gaat ze enthousiast naar haar dochter toe, daarbij laat ze haar andere dochter aan haar aandacht ontsnappen, om vervolgens op zoek te gaan. “Daar! Bij de schommel!” zeg ik. “Ah, daar is ‘ie!” klinkt het instemmend om vervolgens af te sluiten met: “Zie je wel, die van mij loopt ook al-tijd weg.”
Het is maar hoe je het ziet
Wat moet je daar nou mee? Soms ben ik in staat mensen een briefje met een link naar mijn website mee te geven. Lees maar eens hoe vaak het mis gaat. Maar ook waaróm het mis gaat. Maar dan kijk ik verder over het schoolplein en zie hoe alle ouders hun jongste telg uit het oog verliezen om broer of zus bij de deur op te halen. Vervolgens scannen ze de speeltoestellen af, halen daar de kleintjes weer op, en gaan naar huis. Die ‘Maar mijn kind is ook druk’-ouders ervaren het waarschijnlijk net als ik. Alleen ben ik, met haviksogen, net iets alerter dan hen, want vaak zie ik het al voor dat ze er zelf erg in hebben.
