Vandaag heb ik dan eindelijk een blog aangemaakt. Het speelde al wel vaker door m’n hoofd, maar vandaag dus echt begonnen.

Dit blog heeft 2 doelen.

  1. Om meer bekendheid te geven aan het SmithMagenis syndroom en
  2. Om mijn gedachten van me af te schrijven.

Dit blog gaat dus over mij en mijn dochter. Ik zal haar niet bij naam noemen, maar ik noem haar hier Em.
Mijn blog heet: “Ik vind je lief papa!” Ik heb hier bewust voor gekozen omdat dit een uitspraak is van mijn dochter die mij op de been houdt.
Na een fikse uitbarsting, waarbij alles en iedereen het moet ontgelden, komt Em naar me toe, geeft een knuffel en zegt dan: “Ik vind je lief papa”.

Schrijven is nooit mijn sterkste kant geweest, dus heb geduld met me. Gaandeweg zal het wel beter worden.

 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn aangegeven met *

Plaats reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.