Lekker buiten spelen
Woensdagmiddag zijn beide dochters vrij van school en ik geniet nog van ouderschapsverlof op deze middagen. Meestal gaat grote zus lekker bij of met een vriendinnetje spelen en Em blijft bij mij thuis.
Dit is niet altijd even leuk, Em wil namelijk steeds meer/ vaker, net als haar grote zus, ook met iemand spelen.
Zo heeft ze het de laatste weken over een meisje bij haar uit de bus, laten we haar El noemen.
El woont vlakbij en zit ook nog eens op dezelfde school als Em, ze is een jaar of 10.
De laatste weken dus wil Em heel graag met El spelen, maar wij kennen haar niet en zien dit ook (nog) niet zo heel erg zitten.
Niet alleen spelen, ook kinderfeestjes
Ook krijgt Em steeds meer besef van kinderfeestjes, grote zus heeft één dezer dagen haar eigen feestje en Em ziet hoe erg zij daar van geniet. Zij wil dat natuurlijk ook.
Vorige week waren we op verjaardag van ons nichtje. Em kon die dag erg leuk spelen met haar twee weken oudere neef. Beide zijn binnenkort jarig en samen hebben ze waarschijnlijk bekokstoofd dat Em wel op zijn kinderfeestje mocht komen.
Em liep naar haar tante en vroeg of ze op het kinderfeestje van haar neef mocht komen. Natuurlijk mag ze dat!!!
Em was zó verrukt, dat ze stond te springen van plezier.
Ook in de auto onderweg naar huis konden we haar enthousiasme nog merken. Ze wilde iets vertellen maar kwam maar niet uit haar woorden. Ze is de zin letterlijk wel 10 keer overnieuw begonnen. Zelfs haar grote zus probeerde haar te kalmeren met de woorden: “Rustig maar, eerst bedenken wat je wilt zeggen en het pas daarna zeggen”… Euh juist ja… hoe bedoel je kinderen spiegelen hun ouders.
En weg is ze
Maar goed, al met al is het dus steeds lastiger om Em thuis te houden. Niet alleen omdat ze is wie ze is, maar ook omdat ze wegloopt. Eind van de zomer is ze namelijk haar grote zus achterna gelopen. Grote zus ging op haar “flashing rollers” een vriendinnetje achterna die op de fiets naar huis ging, Em ging hen, als laatste, lopend achterna. Toen grote zus eind van de straat linksaf sloeg kon Em ze niet meer volgen en is uiteindelijk rechtdoor gelopen en verdwaald. Tot het momentdat grote zus alleen thuis kwam hadden wij nog niks door gehad. Ze zou namelijk bij huis blijven samen met Em…
Het is verbazingwekkend in hoe weinig tijd je door een grote nieuwbouwwijk door alle straten kunt fietsen en je alle sloten hebt afgezocht. In de tussentijd heb ik nog een bericht kunnen plaatsen op Nextdoor, en kort daarna hoorden we van nieuwe buren dat ze gevonden was. Pffff, pak van ons hart.
Zo zie je maar, Em heeft niet door wat ze doet, wat resulteert in, nou ja, lastige situaties.
Waar was ik…
Afgelopen woensdag kwam grote zus met een vriendinnetje thuis, de dames vroegen of Em mee mocht naar poes “Pluis”, dat is een poes die een straat verderop woont. Ik heb beide dames op het hart gedrukt dat ze verantwoordelijk zijn voor Em en dat ze bij haar moeten blijven. Zo gezegd zo gedaan, Em ging met beide dames mee naar buiten.
Enigszins beduusd zat ik ineens alleen thuis…
Ik ben wat gaan prutsen met wat software en vergeet daarbij de tijd.
Op het moment dat ik denk ‘Wat duurt het lang’ gaat mijn telefoon. Ik krijg een Appje van mijn vrouw.
Madam zit doodleuk aan de taart bij een ander vriendinnetje van grote zus.
Een tweede foto leert me dat ook grote zus en het vriendinnetje waarmee ze speelde daar ook aan de taart zaten….
Ik weet dat je niet veel nodig hebt in het leven om geluk te ervaren, maar dit was toch wel weer een moment in mijn leven waarin ik het geluk zie. Ze keek zó trots op die foto!
Een tijdje later was het natuurlijk wel weer gedaan met de zussenliefde, Em liep steeds vaker weg van de vriendinnen die het op hun beurt niet meer leuk vonden. Ze hebben Em met een smoesje naar huis gelokt en haar daar achter gelaten. Ik kon het niet echt waarderen hoe ze dat deden, maar ik kan het wel heel goed begrijpen dát ze het deden.
Em heeft nog lekker een spelletje gespeeld en al snel kwam mama ook alweer thuis
Eind goed, al goed
Eind goed, al goed zeggen ze weleens. Ik ben blij en trots, maar stiekem toch ook wel een beetje verdrietig dat het gaat zoals het gaat. Ik hoop dat Em steeds meer vrijheid kan krijgen, vrijheid waarnaar ze zelf zo verlangt. Maar voorlopig houden we haar nauwlettend in de gaten. Daar hebben we overigens sinds kort een handig hulpmiddeltje voor: Het Belio horloge.
