Sleep, change, clean, repeat! ↵
We kennen het allemaal wel. Je kindje ligt lekker te slapen. Zodra jij naar bed gaat gaat hun plas-alarm pas af en komen ze kletsnat naar je toegelopen… Ze heeft in bed geplast.
Dat gebeurde ons gisteravond ook weer eens. Het was nog maar 21:30 toen ik naar bed ging. De vrijdagen op mijn werk zijn altijd lange dagen. Veelal zit ik helemaal alleen, dan zijn mijn collega’s met verlof of werken thuis. Helaas heb ik die mogelijkheden niet (meer). Ik heb nog maar een paar snipperuurtjes en die heb ik hard nodig als er weer eens een bezoekje aan een specialist voor Em nodig is. Maar dat terzijde.
Ik liep voorzichtig de trap op en eenmaal boven hoorde ik Em al wakker worden. “Waar is mama?”, hoorde ik haar vragen. Ik vertelde dat die nog beneden is en ze weer lekker moest gaan slapen. “Maar ik wil haar wat vragen!” zei ze dwingend. Ik heb haar verteld dat ze dan maar naar beneden moest gaan om mama wat te vragen.
Mama, die e.e.a. gehoord had, kwam al naar boven om Em weer op bed te krijgen, en wat bleek? Em stond nat op de overloop… Ikzelf kon wel door de grond zakken, dat ik dat niet doorhad?! Maar aan de andere kant, ik ben zo afgestompt door haar vele nachtelijke verzoeken die nergens op slaan, dat ik dit ook heb genegeerd.
Verschonen
Mama heeft haar bed afgehaald en Em schoon ondergoed en een schone pyjama aangedaan. Daarna is Em op haar matras naast ons bed komen liggen. Dit matras hebben we daar liggen omdat Em graag bij ons ligt. Ze heeft ons in het verleden elke nacht wakkerDit is één van de kenmerken van het SmithMagenis Syndroom gehouden omdat ze niet terug wilde in haar eigen bed. Om de lieve vrede hebben we uiteindelijk besloten om haar naast ons neer te leggen. Zo hebben we alledrie toch nog enigszins nachtrust.
Em is na een korte strubbeling weer in slaap gevallen, totdat mama naar boven kwam. Em is uiteindelijk naast mama op ons bed gekropen. Rond half 3 was het alweer bingo! Dit keer dus niet op een matras met beschermer, maar op onze boxspring. Gelukkig ligt er een topper overheen en is de schade dus beperkt gebleven. Maar goed, om half 3 ’s nachts staan we dus weer met z’n drietjes naast het bed in plaats van lekker onder de dekens.
Vannacht hebben we dus zonder beddengoed op onze matrassen gelegen en heeft Em op haar eigen matras gelegen.
Helaas was mijn pilletje alweer uitgewerkt en heb ik nog lang wakker gelegen. Gelukkig kan ik me wel overgeven aan de rust en blijf ik op bed liggen tot iedereen er af is. Gek genoeg val ik dan weer (bijna) in slaap maar is de dag toch echt begonnen.
Zeker op zaterdag begint de dag vroeg, een normaal gezin zou lekker uitslapen, de kinderen gaan naar beneden tv kijken en langzaam ontwaakt het modelgezin.. Ik weet, dat is een utopie, maar toch, ook wij hebben die tijd wel gekend.
Mama begint om 09:00 met sporten en daarna ga ik ook aan de slag met Crossfit.
Eenmaal beneden heb ik een ontbijtje klaar gemaakt voor mezelf, een bakje koffie erbij en ff Facebook checken op de bank. Plots hoor ik vanuit de keuken: “Papa?”…. “Nou… Ik hou van jou!”.
Schoonmaken
Het is nu 10:00 uur. Mama zal zo wel thuis komen van het sporten, en ik moet nodig deze blog afsluiten want de nasleep van vannacht ligt nog te wachten… Het schoonmaken.
Er zullen meerdere wasjes gedraaid moeten worden, beddengoed van 2 bedden, ondergoed en pyjama’s en volgens mij zijn de handdoeken ook op.
Voor nu wens ik iedereen een fijn weekend!
Wij houden ons hart vast voor de komende dagen, die kerel met z’n lange baard komt onze routines weer verstoren….
1 reactie