Ik vind je lief papahoogspanning! Ik vind je lief papa! Smith Magenis Syndroom

hoogspanning! Ik vind je lief papa! Smith Magenis SyndroomHoogspanning

Afgelopen weekend was er weer veel spanning bij Em. We zijn naar de Smith Magenis Familiedag geweest. De dag erna naar de verjaardag van haar twee weken oudere neef. De laatste weken heeft de spanning voor deze dagen zich opgebouwd.

Ontlading

Nu de dag is aangebroken om naar de familiedag te gaan is Em weer vroeg wakker. Ondanks dat we Pam op haar kamer hebben staan, was ze al vroeg herrie aan het maken. Toen mama naar beneden kwam om aan te kleden etc. ging het mis. Een vier (4!) uur durende ontlading volgde.

Niks is goed

Wat je ook probeert tijdens een woedeaanval, niks is goed. Zo ook bij deze… Maar omdat het zo lang duurt raakt helaas ook ons geduld op. Dat resulteert weer in een wisselwerking op Em. Zeker bij mij, het lontje brand langzaam weg en mijn reacties worden feller.

Em weet zichzelf geen raad tijdens deze aanval en komt me, na een boos gebulder van mij, een dikke knuffel geven. “Ik hou van je papa!” zegt ze dan, wat ik lief en rustig beantwoord. Vervolgens vragen we haar voorzichtig of ze haar schoenen aan wil doen waarop alles weer van voor af aan begint.

Plassen voor vertrek

Uit ervaring weten we hoe belangrijk het is om je kind te laten plassen voor vertrek. Em weet dit en gaat vaak meteen als we het vragen. Vandaag was Em net naar de wc geweest en hoefde niet nog een keer en liet dat ons al schreeuwend weten… We stappen behoorlijk gefrustreerd van deze aanval in de auto en vertrekken. De rotonde die nog geen 100 meter van onze woning ligt werd direct 360 graden genomen, want madam moest nog plassen… HÉÉL NODIG!!!!!
Ik parkeer de auto in de berm voor ons huis en gooi de deuren open. Bij Em is de emmer ook vol en zij weet helemaal niet meer wat ze moet. Ik dwing haar richting de wc waar wonderbaarlijk genoeg, en flinke plas wordt gedaan.

Eindelijk rustig

Poging twee om te vertrekken slaagde eindelijk, al zijn we ruim een half uur later vertrokken dan gepland. Em zit achter in de auto, ze heeft eindelijk weer zin om naar de SMs familiedag te gaan. Voorin zitten twee zwaar gefrustreerde ouders die totaal geen zin meer hebben om nog weg te gaan. Maar goed, de weg voor ons lijkt lang maar we nemen ‘m toch.
Uiteindelijk hebben we een goede en interessante dag gehad. En Em? Die heeft de dag van haar leven gehad. Ze had haar Belio horloge om en is de hele middag wezen fietsen en pony rijden.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn aangegeven met *

Plaats reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.